AK Parti teşkilatlarında, çok uzun zamandan beridir, bir değişimin olması konuşulmaktadır. Bu değişim bir tasfiye hareketi midir? Yoksa bir nöbet değişimi şeklinde mi olacaktır? Yılardır bu teşkilata dava şuuru ile hizmet etmiş bireyleri bu şekilde yıpratmanın da ne bu davaya, ne de bir kimseye faydası olacaktır. Dünya yeniden bir paylaşım ve dizayn dönemindedir. Ülkemiz ve bölgemiz de bu dizayn ve yeniden şekillenmeden payına düşeni alacaktır. Önemli olan devlet ve millet olarak bu hengamede bir ve beraber olabilmektir. Tüm farklılıklarımızla saflarımızı da sıkılaştırabilmektir.  Küresel sistemin isteği ve ümidi olan parçalanmalara fırsat vermemektir. Devleti, milleti ve tüm farklılıklarımıza, saflarımız ne kadar sıkı olursa küresel sistemin yapmış olduğu tüm plan ve hesapları da akamete uğrayacaktır. Aksi halde devlet ve millet olarak kaybederiz. Bölge devletleri ve halkları olarak da kaybederiz.   Allah korusun! 100 yıllardır olduğu gibi hedefleri ve idealleri olmayan bir devlet ve millet oluruz.  İçeride birbirimizle uğraşmaktan küresel sistemin ülkemiz ve bölgemiz üzerinde ki bu hesapları ve oyunlarını göremeyiz, çözümler üretemeyiz,  stratejiler geliştiremeyiz, pro-aktif de olamayız. Devlet ve millet olarak artık bölgemizde ki operasyonlar için reaktif durudan pro-aktif konuma acilen ve ivedilikle geçmeliyiz.  Devlet ve millet olarak yapılmakta olan tüm bu çalışmalar, hazırlıklar, pro-aktif konuma geçebilmenin hazırlıkları ve habercisidir.

Cumhurbaşkanı ve AK Parti Genel Başkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan, AK Parti’nin 16’ncı kuruluş yıl dönümü etkinliğinde; “AK Parti teşkilatları ve belediyelerde ki yorulan tüm arkadaşlarımızla yapılacak olan bir nöbet değişimidir, bu bir tasfiye harekâtı değildir.  Teşkilatlarımızdaki değişim ihtiyacını dile getirmemizin sebebi 2019 seçimleridir. FETÖ başta olmak üzere terör ile iltisaklı olan kişileri parti teşkilatlarımızdan uzak tutmalıyız. Artık tüm hesaplarımızı yüzde 50 üzerinde yapmak zorundayız. Madem başarının çıtası değişti bizim de bu değişimi hayata geçirmemiz lazım. Her kongrede teşkilatlarımızı bunların altındaki kurullarımızı belli oranlarda değiştirmek sureti ile yola devam ettik. Ancak bu kez çok köklü bir değişime ihtiyacımız var.  AK Parti milletimiz ile birlikte tarih yazıyor. Partimizin ismi olan Adalet ve Kalkınma yolumuzu aydınlatıyor. Kimsenin vagonu olmadan daima adaletin lokomotifliğini sürdüreceğiz.  14 Ağustos 2001 yılında çıktığımız yolda bugün 16. yılımızı geride bıraktık. AK Parti teşkilatlarında yer almış kurucularımıza, bakanlarımıza milletvekillerimize, belediye başkanlarımıza ile genel meclis üyelerimize mahalle ve köy temsilcilerimize ve ifade edemediğim tüm dava kardeşlerimize şükranlarımı sunuyorum. AK Parti davası Türkiye’nin davasıdır. Rabbime bana böyle dava arkadaşları nasip ettiği için ne kadar şükretsem azdır.  AK Parti davası binlerce yıllık davaya dayanıyor. AK Parti gece gündüz çalışan bir partidir. Eğitimde sağlıkta adalette emniyette enerjide toplu konutta hayata geçirdiğimiz hizmetlerle milletimizin gönlünü kazandık. Küresel rekabette iddialı bir hale geliyoruz.  Tüm gücümüzü 2023, 2053 ve 2071 hedeflerine yoğunlaştıracağız. 26 Ağustos’ta Malazgirt’teyiz. Bundan sonra her 26 Ağustos’ta Malazgirt’te olmak sureti ile 2071’in tohumlarını atacağız. Milletimizden aldığımız destekle bu gücün altından kalkma gücüne sahibiz, yeter ki nerede olduğumuzu unutmayalım. Son 4 yılda iyice yoğunlaşan terör saldırılarına rağmen tarihi bir mücadele veriyoruz. Bu mücadeleden hep birlikte galip çıkacağımıza inanıyorum. Hiç kimse kerameti kendinde görmesin. Başarılarımızın ardında milletimiz ile kurduğumuz başarılı bir ilişki var.  Kardeşlerim 14 Ağustos 2001 yılında AK Parti’yi kurarken bir daha bu günlere dönmemek için çıtayı yükseltiyor tek başına iktidar bize yetmez diyor ve yüzde 50 diyoruz. Tam 16 yıl önce hedefi böyle belirledik’’ ifadelerinde ki vurguların çok manidar olduğunu da düşünüyorum.

AK Parti ismi özdeşleşen, müsemma olan,  Adalet ve Kalkınma projeleri ve programlarına, 2001 yılında ki kurulduğu tarih ve iktidar olduğu günden itibaren ehemmiyet ve ağırlık vermiştir. Yapmış olduğu bu kalkınma projeleri ile vatandaşlarımızın gönüllerine girmiş ve gönlünde de taht kurmuştur. AK Partinin bu gönüllerde ki yerini koruyabilmesi ve devam ettirebilmesi için bu gün bazı adımları atması da gerekmektedir. Neler midir bunlar? Ne gibi adımlar mı atması gerekiyor? Yapmadığı takdirde neler mi olur? Ne gibi sorunlar bizleri beklemektedir?  Yarın bu adımlar için çok geç olabilir! O zaman da Eyvah deriz! AK Parti teşkilatlarında ki AKP’liler, kriptolar ve sadece para, sadece makam, sadece mevki, sadece ihale, sadece rant ve sadece komisyon elde edebilmek, dünyalıklarını arttırabilmek için buralarda bulunanlar ve gelenler acil ve ivedi bir şekilde tespit edilmeli ve teşkilatlardan da uzaklaştırılmalıdır. Neden bu nöbet değişimi yapılmalıdır? Neden böyle bir girişimde bulunulmalıdır? 2019 seçimlerinde ki büyük hedefler için! Devlet ve millet olarak,  2023, 2053 ve 2071 hedeflerine ulaşabilmek için!  Yeniden Büyük Türkiye’yi kurabilmek için! Dünya ölçeğinde ve bölgesinde, özellikle de mazlum milletlerin umudu adına bir hedefi, bir duruşu ve bir iddiası olabilmesi için!  Bölgemizde ki vekâlet – vesayet savaşlarına karşı, devleti ve milleti ile birlikte daha güçlü bir şekilde bir ve beraber olabilmek için! Küresel sistemin ülkemiz sınırlarına halen askeri ve mühimmat olarak yığınak yapmaya devam ettiği bir dönemde daha fazla uyanık, daha fazla pro-aktif ve daha fazla da dikkatli olabilmek için! Aksi halde, Devlet ve Milet olarak,  100 yıllardır olduğu gibi birilerine VAGON olmaya devam ederiz!

 

Dünya ülkelerinde olduğu gibi ülkemizde de tarım ve hayvancılık sektörü, insanlığın ihtiyaçları ve kalkınmak için stratejik bir öneme sahiptir. Anadolu diyarı ve insanlarımız,  1800 yıllardan itibaren, istiklal ve istikbal mücadelelerine maruz kalması sebebiyle uzun yıllar hep varlık ve yokluk mücadelesi vermiştir. Anadolu insanı, savaşlarla, darbelerle planlı bir şekilde oyalanırken, Avrupa sanayide olduğu gibi tarım ve hayvancılıkta da mesafeler almıştır. 2002 yılından sonra ki AK Parti hükumetlerinin başarılı çalışmaları ve reform hareketleri her alanda olduğu gibi tarım ve hayvancılık sektöründe de etkileri görülmüştür. Eksiklikleri ile birlikte tarım ve hayvancılık sektöründe ki yapılan tüm çalışmalar için emeği geçen tüm yetkililere buradan teşekkürlerimi sunarım. Avrupa’nın 1800’lü yıllarda başlatmış olduğu hayvan ıslahı projeleri, ülkemizde ise konuyla ilgili kurumların faaliyete geçmesi ile birlikte ancak 1990 yıllarda devreye konulabilmiştir. Yapılanlar geç de olsa bir başarıdır. Islah çalışmaları her alanda olduğu gibi tarım ve hayvancılık alanında da çok önemlidir. Başarılı ıslah çalışmaları sayesinde birim alandan daha fazla verim alınır noktaya ve hayvanlarımızdan daha fazla et ve süt temin edilmesini sağlamıştır.

Konya Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği (DSYB) yönetim kurulu başkanı Edip Yıldız, geçtiğimiz günlerde Türkiye Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birliği (TDSYMB) Genel Başkanlığına adaylığını açıkladı ve ülke genelinde ki delege ziyaret programları ve çalışmalarına da başlamıştır. TDSYMB ülkemizin hayvancılık sektöründe en köklü ve en güçlü sivil toplum kuruluşlarından biri olarak bilinmektedir. 81 ilde 163 şube yapısı ve 1200 teknik personeliyle sahada aktif bir şekilde faaliyetlerini sürdürmektedir. Üye sayısıyla hayvancılık sektörünü en güçlü şekilde temsil eden ülkemizin en önemli kurumlarından biridir.

Damızlık Yetiştiricileri Merkez Birliğine, hayvancılığın başkenti olan Konya’dan bir adayın çıkması bizleri oldukça memnun etmiştir. Şehrimizden ulusal ya da uluslararası arenada sektörde ki söz sahibi olacak birisinin olması, sektörü ve sektörde ki tüm oyuncuları da heyecanlandırmaktadır. Konya protokolü, bürokratları, milletvekilleri, tüm sivil toplum kuruluşları ile de bu öz güvenli adayı desteklememiz gerektiğini düşünüyorum. Edip Yıldız, 20 yıldan fazladır Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı teşkilatlarında görev almış ve son 6 yıldan beridir de sektörün öncü sivil toplum kuruluşlarında yönetim kurulu başkanlığını yapmaktadır. Dolayısı ile sektörü ve sektörün sorunlarını çok iyi bilen ve çözüm yolları için de projeler geliştirebilen bir isimdir; Edip Yıldız.

Konya’daki Durum Nedir?  Ülkemiz büyükbaş hayvancılığında önemli sorumluluklar alan Damızlık Sığır Yetiştiricileri Birlikleri 1995 yılında kurulmuştur. Sektördeki eksiklikler hızlı bir şekilde ki çalışmalar sonucunda giderilmeye başlanmıştır. Bu kurumlar ve birliklerimiz sayesinde 2000 yılında ortalama bir büyükbaş hayvandan alınan süt verimi yılda 3000 kg civarındayken, günümüzde ortalama 7500–8000 kg bulmuştur.

Hayvancılık ve damızlık sektörüne Konya özelinde kabaca bir baktığımızda;  Yüz ölçümü bakımından 60 ülkeden büyük ve sektör açısından birçok avantajlara sahip olsa da tarım ve hayvancılık sektöründe hizmet etmek oldukça zordur. Konya, ülke genelinde 2011 yılına kadar hayvan sayısı, hizmet verilen üye yetiştirici ve üretilen süt bakımından 3. sıralarda yer alırken, 2011 yılı sonrası yapışan çalışmaların olumlu katkıları ile 2013 yılından bu yana ülke genelinde hep lider konumunda olmuştur.  2011 yılı Mayıs ayında görevi devralan Edip Yıldız, Konya artık “Hayvancılığın Başkenti” olacak ifadesi gerçeğe dönüşmüştür. Yıllık 1 milyon 59 bin ton süt üretimi, bölgemizde ki başarılı çalışmalar sonucunda büyükbaş hayvan sayımız da artarak 1 milyon baş sayısına ulaşmıştır.

Birlik cefakar ve emektar yetiştiricilerimizin üretmiş olduğu sütü değerinde pazarlanması için 2012 yılında üreticinin sütünü toplamak suretiyle de günde 700 ton sütün satışına aracılık yapmaktadır. Konya ülke genelinde süt fiyatlarında hem belirleyici,  hem de fiyatların düşmesine de vesile olmuştur. Birlik, bu projeyi bir süt işleme tesisi ile taçlandırmayı, inşaatı tamamlanan tesis yakın bir tarihte üretime başlayacaktır.

Konya’nın Sektörde ki Başarısı Ülke Geneline Taşınacak;  Sektöre birçok yenilik kazandıran ve hizmet eden Edip Yıldız, bu başarısını ülke geneline de yayabilmek amacıyla, 17 Ağustos 2017 tarihinde yapılacak olan, hayvancılık politikalarının oluşturulmasında önemli rol oynayan Türkiye Damızlık Sığır Yetiştiricileri Merkez Birliği Genel Başkanlığına adaylığını açıklamıştır. Ülke genelinde hayvancılıkta önemli çalışmalar ve politikalar üreten ve üretecek olan bir kurumun başında Konyalı bir ismin olması şüphesiz sektörün geleceği için sektördeki tüm oyuncuları da heyecanlandırmaktadır. Edip Yıldız ve ekibine buradan başarılar dilerim. Büyük bir ideal ve hedefler çerçevesinde, bir araya gelen insanlar için  sürekli olarak aklıma gelen ve dilimin ucunda da sürekli olarak tekrarladığım bir söz; Bir araya gelmek, bir başlangıçtır. Bir arada bulunmak, bir gelişmedir. Beraber çalışabilmek ise başarıdır. Ben de bu birliktelik ve çalışmaya da BAŞARILAR dilerim.

15 Temmuz 2016 hain darbe,  işgal ve küresel sisteme de bu devleti teslim girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasının akabinde,  bir daha böyle bir hain girişimle karşılaşmamak adına, bu devletin yeniden yapılanmasının da bir fırsat olduğunu sürekli olarak vurgulamaya çalışıyorum.  Yapılanma tabii ki devlet kademesi ile birlikte tüm belediyeler ve teşkilatlarda da olması kaçınılmazdır. 15 Temmuz hain darbe ve işgal girişiminin içinde bulunan tüm yapıların tortuları, kalıntıları aynen devlet kademelerinde, belediyeler ve teşkilatlarda da devam etmektedir. Hain yapının kripto elemanları birbirlerini korumaya ve kollamaya da devam ettiklerini…

15 Temmuz 2016 tarihinin bu devletin yeniden yapılanması için bir milat ve fırsat olduğunu da ifade etmeye çalışıyoruz.  Devlet kademesin tamamında Yeniden yapılanma olmaz ise ne mi olur? Daha sonra ki zamanlarda nelerle mi karşı karşıya kalabiliriz?  93 yıllık Cumhuriyet tarihinde, devlet ve millet olarak yaşamış olduğumuz tüm darbeler ve tüm muhtıralar aynen devam eder ve bizler de millet  olarak  sadece seyirci kalır ve yıpranırız. Dünya ile rekabet edemeyiz! Kalkınma hamlelerimiz hep akamete uğrar! Dünya ve bölgesinde de iddiası olan bir devlet ve millet olamayız! Bunlar mı olmalı? Tabii ki Hayır! Yoksa devlet kademesi ve tüm teşkilatlarda bir değişim ve dönüşüm hamlesi yapmalı mıyız? Nasıl olsa böyle gelmiş böyle mi gider? Bu ülkede hiçbir birey, mezkur böyle çapta ki büyük bir değişim ve dönüşüm için de risk alamaz, noktasında mıyız? Ya değişim ve dönüşüm için Devlet ve Millet olarak RİSKLER alırız, ya da 100 yıllardır devam eden inkıtalar aynen tekrarlanır durur!

AK Parti Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan, genel başkanı olduğu tarihten itibaren, devlet yönetimi, belediyeler ve teşkilatlarda ki yol arkadaşlarından yorulan ve metal yorgunluğa duçar olanları sürekli olarak uyarmaktadır. Yorulan, yıpranan ve bu davaya da zarar veren arkadaşlarımızla bir nöbet değişimi mutlaka yapmalıyız. Neden bu konulardan sıkıntılar duymaktadır ki?  Bir Devlet başkanı yapılan hizmetlerin yanında, vatandaşlarımızın gönlüne girememekten kaynaklı rahatsızlıklarını neden dile getirmektedir ki?  15 Temmuz hain darbe ve işgal girişiminin tam göbeğinde bulunan özellikle de terörün finansman kesimi olan iş dünyasına yönelik bir koruma ve kollama çabaları devam mı etmektedir? Kim ve kimler bu işin içinde olabilirler? Nasıl olabilir ki? Birileri bu durumdan nemalanmaya ve gününü gün etmeye çalışıyor olabilirler mi ki? Yarın devlet diye bir kurum kalmaz ise bu nemalarınızı nerelerde ve nasıl yiyebileceksiniz ki? Libya, Irak, Yemen ve diğerleri bu kişilere bir şeyler hatırlatmıyor olabilir mi ki? Yoksa Millet olarak yaşadığımız büyük bir belayı herhalde tam ve net olarak idrak edemedik? O zaman Eyvah olsun bizlere! Eyvahlar  olsun!

Bu devletin varlığı, vatanın bütünlüğü ve milletin birliği için bu toprağa düşen tüm şehitlerimiz ve 15 Temmuz hain gecede ki 250 şehit ve yakınlarının ahı bizlere de dokunmaz mı? Yarın huzuru mahşer de yakamızdan yapışmazlar mı ki? Öyle mi zannediyoruz ki? Hesap kitap yok öyle mi? Yok, öyle yağma! Sen bu gün için, üç kuruş menfaatin için vatanını,  devletini ve milletini SAT, BEDELİ de olmasın öyle mi? Yok öyle yağma hasanın böreği! Üç kuruş çıkarını,  devletinin ve milletinin üstünde ve önünde tutanlar, ne devlette, ne belediyelerde, ne de teşkilatlarda görev almalıdır. Parti teşkilatları da bu tip kimselerden, mutlaka ve mutlaka,  acilen ve ivedilikle de arındırılmalıdır. Aksi halde bu tip bireyler daha önceleri yaşadığımız tecrübelerle sabit olduğu gibi bu vatanı, bu devleti ve bu milleti de üç kuruş çıkarları, menfaatleri ve dünyalıkları için de satabilirler! Bunların olmaması için tabii ki tedbirler, önlemler almalıyız! Tabii ki devlet kademesinde, belediyelerde ve tüm teşkilatlarda bir değişim ve dönüşümü de yapmak zorundayız; Gücü, makamı ve üç kuruş menfaatlerini, terk etmek istemeyenlere rağmen!

AK Parti Genel Başkanı ve Cumhurbaşkanımız Sayın Recep Tayyip Erdoğan,  2019 seçimlerine vurgu yaparak, bölgemizdeki vekâlet ve paylaşım savaşlarının olduğu bir dönemde,   AK Parti teşkilatlarındaki bir yorgunluk ve metal yorgunluğundan şikâyetlerini sürekli olarak dile getirmektedir. Paylaşım savaşlarının olduğu bir dönemde yol arkadaşlarının önemine vurgu mu yapmaktadır? Sayın Cumhurbaşkanı neden bu kadar rahatsız olabilir ki? Bölgemizin yeniden 100 yıl önce olduğu gibi parça parça olmaması için olabilir mi? Teşkilatlar bu savaşların ve serzenişlerin farkında değiller mi? Teşkilatlar da böyle gelmiş ve böyle gider mantığında mıdır? Sayın Cumhurbaşkanı böyle gelmiş ve böyle de gidecek noktasında bulunan teşkilatlardan rahatsızlığını mı bizlere neden hatırlatmaktadır? Değişimin gerek şart olduğunu vurgulamaktadır. Teşkilatlar 2019 seçimlerinin çok zor olacağını halen idrak edememiş olabilirler mi? Teşkilatlar mazlum milletlerin umudu olan bu milletin ve liderinin idrakinde mi değiller ki? Bilemiyorum! Anlayamıyorum!

AK Parti Genel başkanı ve Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan,  ‘’Asıl imtihanımız 2019 Kasımında yapılacak seçimler olacaktır. Teşkilatlarımızın bir kısmında metal yorgunluğu emareleri gördüğümü çeşitli defalar dile getirdim. Teşkilatlarımızda kapsamlı değişim yapmak zorundayız. Genel başkan olarak bu konuda kararlıyım. Milletimizin bizden beklentilerini karşılayabilecek donanıma sahip arkadaşlarımızla yolumuza devam ediyoruz. Koltuklara getireceğimiz arkadaşların isimleri değil, o isimlerin acaba, halkla iletişimi nasıl; Asıl olan budur. Devleti biz yönetiyoruz, hükümetimiz ben de Cumhurbaşkanı olarak bir gayretin içindeyiz ancak, istediğimiz kadar yollar yapalım, havalimanları yapalım, enerjide rekorlar kıralım, bütün bunlar eğitimde, sağlıkta bu yatırımları Cumhuriyet tarihinde hiçbir iktidar yapmadı, peki yeterli mi? Hayır!  Bunların hepsi gerekli ama yeterli olan milletimizin gönüllerini kazanmaktır. AK Partililer olarak sapasağlam durmamız gerekiyor. Bencillik batağında çırpınan defolu kişilerle böyle zorlu bir mücadeleyi yürütemeyiz. Teşkilatımızda başlatacağımız değişimi sıkı tutmak durumundayız. Hiçbir kardeşimizi de ‘sen kenarda dur’ diyemeyiz. Çalışacak kim olursa olsun hepsine kapımızı açacağız. Bu kapı şu anda görev mahallinde olanlara ait kusura bakmayın bir kapı değildir. Kapımız hep açık olacak, çünkü bu kapı gönül kapısıdır. Gönül kapısı gönül koymaya gelmez…  AK Parti kadrolarında görev alacakların şu bakanın, bu grubun değil davanın adamı olması şarttır. Davası olmayan, milletimizin tamamını kucaklamayan hiç kimse AK Parti’de yöneticilik yapamaz. 15–25 yılın öncesinin siyaset baronların tarzıyla AK Parti’de etkinlik kurmaya çalışan herkes karşısında bu kardeşinizi bulur’ ifadelerinin mazlum ve mağdur milletlerin umudu olan yeni Türkiye’nin inşası yolunda ki bir işaret fişekleri olduğunu da düşünüyorum. Ya Yeni Türkiye’yi hep birlikte kurarız, ya da bölgesinde ve Dünya ölçeğinde iddiası olmayan, sıradan bir devlet ve millet olarak kalmaya devam ederiz. Hangisi? Tercih de karar da bu milletindir! Tüm bu kaygılar ve dertler bunu içindir! Var olabilmek içindir! Yol olmamak içindir! İddiası olan bir devlet olabilmek içindir! Başkaca ne olabilir ki?

Sayın Cumhurbaşkanımız, hizmetlerin yapılmasının gerek şart olduğunu fakat olması gerekenin de asıl bu milletin gönlüne girebilmeyi de her daim vurgulamaktadır. Gönüllere girmek ne demektir? Gönüllere nasıl girilebilir ki? Teşkilatlar gönüllere girmekten ne anlıyor olabilirler ki? Sayın Cumhurbaşkanımız,  Türkiye’nin her bir bölgesinde ki, bir hastayı,  bir yolda kalmışı, bir gönlü kırıp vatandaşımızı sürekli olarak arayıp, halini hatırını sorar ve dualarını neden talep eder ki? Yıllardan beri randevu alınamayan başkan ve teşkilat yöneticilerine ne demek istiyor olabilirler ki? Ulaşılamayan,  erişilemeyen bir başkanlar ve teşkilatlarla nereye ve hangi hedefe varabilirsiniz ki? Vatandaşı bir kenara bırakın, böyle bir şey mümkün değil ve olamaz da,  şehirlerdeki büyük iş adamları dahi randevu alamazken, hangi gönle girmekten bahsedebiliriz ki? Vatandaşlarla iletişim kurmaktan korkan ve kaçan bir teşkilat ve başkanlarla hangi yeni Türkiye’yi kurabilirsiniz ki? Bölgemizde devam eden vekâlet ve paylaşım savaşlarının idrak edememiş, sadece ve sadece günlük komisyon, arsa,  ihale, makam – mevki ataması ve rantın peşindeki bir başkanlar ve teşkilatlarla hangi Yeni Türkiye’yi konuşabilir ve anlatabilirsiniz ki? Değişim olamadan bazı şeylerin olmasını beklemek ham hayal olur. Değişim için her bir birey ve vatandaş olarak da üzerimize düşen görevlerin idrakinde olmalıyız; Yeni Türkiye için… Mazlum Milletler Umudu için… 100yıl önce olduğu gibi parça parça olmamak için… BİR – BERABER – İRİ – DİRİ – KARDEŞ ve Hep Birlikte de TÜKİYE olabilmek için… Devlet ve Millet olarak; Başkaca bir yol ve tercihimiz de yoktur, şeklinde düşünüyorum.

Bir yola çıkmadan önce bazı hazırlıklarımızın olması gerekir. Bu yolculuk;  Özelikle ve öncelikle de bir dava, bir hareket,  bir siyasi birliktelik, bir belediye başkanlığı,  bir milletvekilliği adaylığı,  bir rektör adaylığı vb. çalışmalara başlamadan yol arkadaşlarımızı iyi seçmek durumundayız.  Bu yol arkadaşlarımız;  Yoldaşlık ve dava arkadaşlığı ‘çıkar‘ üzerine tesis edilmez,   sadece ve sadece ‘güven ve vefa‘ üzerine tesis edilir.   Güven ve Vefa olmadan, dostluk ve yol arkadaşlığını da anlamak, anlatabilmek, anlamlandırmak, yorumlayabilmenin de, bizim kültürümüzde bir manası da yoktur, diye düşünüyorum. Günümüzde ki dava ve yol arkadaşlıklarına bir baktığımızda ise nelerle karşılamaktayız? Kadim kültürümüzden gelen dostluk, güven ve vefayı görebiliyor muyuz? Yoksa vefa gerçekten de İstanbul ilimizde bir semt adı olarak tarihin tozlu sayfalarında yerini mi almaktadır? Peki, dostluk, dava arkadaşlığı ve vefa kavram ve uygulamaları,  böyle gelmiş böyle de devam mı etmelidir?  Yoksa bu gidişe bir dur demeyecek miyiz? Yarın bu ülke, bu millet ve bu vatan için, dostluk,  dava – yol arkadaşlığı ve vefa adına,  farkında olmadan yapmış olduğumuz hatalarımız ve yaptıklarımızdan kaynaklı olarak, bir dava ve bir yol arkadaşı bulamayacak noktaya gelebilir miyiz? Bunun vebalini taşıyabilecek miyiz? Değer mi ki dünyalık elde edebileceğimiz kazançlar için tüm bu kadim değerlerimizi ayaklar altına almaya! Değer mi ki!  Hiç sanmıyorum! Vakit geçince, kaybedince ancak anlayabileceğiz!

Dostluk, dava ve yol arkadaşlıkları,  üç şekilde değerlendirilebilir;  Umarak dost olmak,  Korkarak dost olmak,  Severek ve de gönülden inanarak dost olmak.  Dostlarımızdan bir şeyler umduğumuz, beklediğimiz için mi dostluk ve yol arkadaşlığı yapıyoruz?  Yoksa Korktuğumuz için mi dostluk ve arkadaşlık yapmaya devam ediyoruz?  Dostlar ve yol arkadaşları, karşılıklı ne bir beklenti içinde olur,  nede bir korku haleti ruhiyesi içine bürünürler. Sadece ve sadece yola, davaya ve de dostlarına olan güven ve inançlarıdır, onları burada ki birlikteliğe, yol arkadaşlığına vesile kılan. Peki, bizimle birlikte yola çıkan, tüm zahmetlerimize, sıkıntılarımıza katlanan dostlarımıza,  makam, mevki ve de güç elde edince neler yapıyoruz ki? Onları yolda bulduklarımıza mı tercih ediyoruz? Yoksa yola ve yolculuğumuza, ilk baştaki duygu ve düşüncelerle,  aynı samimiyet ve ihlasla devam edebiliyor muyuz? Aksi halde ise kaybedenlerden alabiliriz!

Bizim kültürümüzde Arkadaş kavramının da ayrı bir yeri ve önemi vardır. Arkadaş önümüzü görmek ve yolumuza da sağlam ve sağlıklı bir şekilde devam etmemiz için arkamızı sağlamlayan, sağlama aldığımız kişi, manalarına da gelmektedir.  O halde yolundan emin olanın yaptıklarına güvenenin o yolda karşılaştığı her şey yol arkadaşı olabilir. Önemli olan şey arkadaşlığının anlamını ve asaletini oluşturan şey yol olduğudur. Yani asıl olan yolun güvenilirliğidir. Yolda sağlam duruşumuzdur.  Her sorumluluğumuzu bir yolculuk olarak düşünmeliyiz. Bu sorumluluğumuzun yolculuğuna yolcu ile değil asıl yolun önemini kavramakla başlamalıyız.  Yolcunun niteliği ile yolu değerlendirenler yolun anlamını bilemeyenlerdir.  Yolcunun vefasızlığı karşısında yolu satanlar yolun anlamını bilemeyenlerdir. Yolcunun cömertliği ile yola ihanet edenler yolun anlamını bilemeyenlerdir. Yolcunun yol bilmezliği ile yolu sürekli eleştirenler yolun anlamını bilemeyenlerdir. Kısaca, Yolcu yoldan çıkınca yolsuzdur. Yoldan çıkan kendi adına yoldan çıkmıştır; Birlikte yola çıktığı insanı da yoldan çıkarmaz. Önemli alan çıkılan yolda sürekli olarak yolun değeri ve önemini değerlendirmektir.  Sonsuz Kudret Sahibi Yüce Allah; Yukarıda zikretmeye çalıştığımız, yol, yolcu ve yol arkadaşlığı kurallarına da uyabilmeyi bizlere nasip eylesin. Aksi halde, yolumuzu kaybederiz! Yolculuğu da anlayamayabiliriz! Yol arkadaşlarımızı da farkında olamadan yoldan çıkarır ve kaybedenlerden oluruz!  Allah muhafaza eylesin! ÂMİN!

Bizim kültürümüzde; Yol, yolculuk ve yol arkadaşlığı çok önemlidir.  Bir hedef için bir araya gelen, beraber yola çıktığımız ve yolculuk boyunca da beraber yürüdüğümüz insanları, bir müddet sonra ise yolda, yeni bulduğumuz arkadaşlar ile değiştirmeye başlıyoruz. Bunu nasıl açıklamak gerekir ki? Bir yerlerde, değerlerimize sahip çıkmak noktasından ve sosyal olarak da çözülmeler açısından bir yanlışlılar manzumesi de var gibi! Bireyler olarak neden ve nasıl bu konuma gelebildik? Tüm bu gelişmeler akabinde ise yol ve yolculuk, dava ve dava arkadaşlıklarında çözülmeler, güven bunalımları meydana gelmektedir.  Eskilerin ifadesi ile çok halis niyetlerle yola beraber çıktığımızda ki dostlarımızı, yolda bulduğumuz yeni arkadaşlar ile değişirsek, hem yolu, hem de ilk yola çıktığımız arkadaşlarımızı da kaybetmeye mecbur kalırız. Allah Korusun! Âmin!

Onlar, zarar vermeyeceklerinden emin oldukları için dostlarını kendilerinden uzak tuttular. Kendilerine bağlamak ve kazanmak içinde düşmanlarını yakınlaştırdılar. Yakınlaştırılan düşman dost olmadı. Ama uzaklaştırılan dost düşman oldu. Herkes düşman safında birleşince de yıkılmaları mukadder oldu. (  Ebu Müslim Horasanı )

Geçtiğimiz günlerde, Türkiye genelinde ki tüm Üniversiteler, Yüksek lisans ve doktora başvurularını açtı. Akademik kariyer ve alanında ihtisas yapmak –  uzmanlaşmak ve derinleşmek istedikleri alanlara, lisans mezunu öğrenciler,  başvurularını internet üzerinden ve şahsen kuruma gitmek suretiyle kayıtlarını yapmaya başladılar. Kendini geliştirmek ve alanında ülkesine de katkı sağlamayı düşünen tüm gençlerimize, öğrencilerimize başarılar dilerim. Bilim alanında çalışmak,  uzmanlaşmak ve derinleşmek sadece bir istek, arzu ve vatan sevgisi meselesidir. Her bir bireyi yüksek lisans ve doktora alanında istediğiniz kadar zorlayın, istek olmadığı müddetçe de bir gelişme sağlayamazsınız. Kendisini geliştirmek ve ülkesine de katkı sağlamayı düşünen,  yüksek lisans ve doktora yapmayı planlayan tüm gençlerimize de iş dünyası ve üniversite yöneticilerinin de destek olmaları gerektiğini düşünüyorum.

Şehrimizde bulunan iki adet devlet üniversitesinin, yüksek lisans ve doktora başvuru sistemlerini, yaşamış olduğumuz sıkıntılar çerçevesinde, sosyal medya üzerinden sadece ve sadece bir soru sormak suretiyle, mesleğimiz gereği eleştirdim. Eleştirimizden sonra aman Allah’ım! Hem de üniversite hocalarından ağza alınmayacak ifadeler; Bunlar eğitici!  Öğretici! Yol gösterici!  Bunu da mı yapmayalım? Küçük bir eleştiriye bile tahammülünüz yok! NE yazalım o zaman? Başarınızı da överiz başarısızlığı da söyleriz! Sadece övgü mü istiyorsunuz? Koşulsuz övgü öyle mi? Siz söyleyiniz efendim! Nedir bu ruh haliniz? Eleştiriye de mi tahammülünüz kalmadı? Hani eleştiri bizi geliştirirdi? Eleştiriyi kurumsal olarak eğitmesi, öğretmesi ve içselleştirmesi gereken bu akademik kişilikler üzerimize ahlaksızca saldırdı. Şaşırtıcıydı, komikti,  güldüm ama üniversitem adına  da çok üzüldüm çok.. Rektör basın danışmanı, iletişim hocaları,  dekanlar ve idarecilerden oluşan bir grup tarafından olmadık hakaretlere ve küfürlere maruz kaldık! Ben ne yapmıştım ki? Ne ettim de neler ile karşılaşıyordum ki?  Haraç istediğimize, alçak olduğumuza ve kuyruk acımızdan dolayı bunları yazdığımıza kadar varan hezeyanlar mı ararsınız; Seviye yerlerdeydi. Bir gazeteci ve bir iletişimci olarak, görmüş olduğumuz bir sorunu, bir sıkıntıyı kamuoyunun menfaatleri ve bilgilenmesi çerçevesinde, dile getirmenin, kaleme almanın veya sosyal medya üzerinden paylaşmamızın, kime ve kimlere zararı olmaktadır ki? Kimleri rahatsız etmekteyiz ki? İnanın hiçbir şey anlayamadım da! Anlayan bir dost var ise yardımcı olmasını da buradan talep ediyorum!

Sorumuzu kamuoyunun önünde, köşe yazımızda açık ve anlaşılabilir bir şekilde tekrar soralım ve sizler de şahit olunuz.  Türkiye genelinde ki tüm üniversitelerimiz ve özellikle de şehrimizde ki diğer bir devlet üniversitemiz, yüksek lisans ve doktora başvurularını,  öğrenci okula gitmeden, tüm evrakları taratmak suretiyle,  sisteme giriş yaptıktan sonra,  sistemin evrakları onaylaması ve daha sonra da bilim sınavı giriş kâğıdını da evinden, ofisinden veya internetin olduğu herhangi bir yerden çok rahat bir şekilde alabiliyordu. Evet, çok rahat bir şekilde bu işlemi öğrenci okula gitmeden, oturduğu yerden,  evinden yapabildi. Ben bu bizzat kendi çocuğumdan şahitlik ettim. Sorumuz çok net ve anlaşılır bir şekilde budur! Şehrimizde bulunan, diğer tüm üniversiteleri de bünyesinden çıkarmış,  tamamının da hamisi konumunda bulunan 42 yıllık köklü bir kurumun bilişim alt yapısı bu işlemlere neden izin vermiyor ki? Öğrenciler şu sıcakta yüzlerce km. tepmek suretiyle saatlerce de kuyruklarda bekletilmekle, ne ve neler kazanıyoruz ki?  Egomuzu mu tatmin ediyoruz, yoksa? Sorumuz budur! Anlaşılır olması için tekrar soralım! Böyle bir işlem dünyada ki ve ülkemizde ki diğer üniversitelerimizde yapılabiliyor mu, yapılamıyor mudur? Yapılabiliyorsa 42 yıllık köklü bir eğitim kurumu ve bilişim dairesinde ki 30 adet kadrolu bilişim mühendisinin olduğu bir kurum olarak biz neden başaramadık? Yapılamıyorsa da neden yapılamıyor, soruların bir cevabı olmalıdır, şu bilişim ve internet çağında, diye düşünüyorum! Konunun özeti, sadece ve sadece budur!

Yukarıda zikretmeye çalıştığımız sorular çerçevesinde,  sorularımızın muhatabı olan ve mezkûr eğitim kurumunda çalışan;  akademisyen, dekan, yönetici, rektör danışmanı ve doçent, profesör olduğunu iddia eden kimseler tarafından, hemen saldırıya geçilmesini, hakaretlere vardırmalarını,  acaba hangi ruh hali ile tasvir etmek gerekmektedir ki? Ben anlayamadım da! Şehrimizde bulunan psikolog ve sosyologlardan bu konu hakkında yardımlarını da talep ediyorum. Konu ile ilgili tüm etkili ve yetkililerden kamuoyunun aydınlatılması adına da bir açıklama tabii ki! Hakaret, küfür, aşağılama olmadan, bir eğitim kurumuna yakışır bir şekilde, bir akademisyene yaraşır şekilde ve medeni bir açıklama olmasını da talep ediyoruz! Buna da bir vatandaş olarak hakkımız olduğunu da düşünüyorum!

Dünya ve bölgemiz;  Küresel Güçler ve onların hizmetçileri konumunda ki dünyanın her bir köşesinde bulunan, özellikle de bizim bölgemizde ki taşeron ve işbirlikçileri maharetiyle yeniden bir dizayn, bölüşüm ve paylaşım savaşlarına şahit olmaktadır.  Acaba neden? İçeride Birbirimizle uğraşırken, Gerçekten de mutlu, mesut,   huzur ve refah içinde miyiz? Yoksa bir aymazlık halinde miyiz? Üzerimize doğru gelmekte olan çok büyük bir musibetin farkında değil miyiz? 100 yıl önce fark edemediğimiz gibi! 100 yıl önce de dedelerimiz içeride bir birileri ile uğraşırken, enerjimizi birbirimize karşı tüketmekle meşgul iken, küresel güçler ve onların işbirlikçileri eliyle kocaman bir imparatorluğun parçalanmasına sadece seyirci kalabildik! Bu gün faklı bir durumda mıyız?  Hiç zannetmiyorum! Bugün dünden dersler çıkarabildik mi? Bu gün neler yapmalıyız ki bu Devlet ve millet bir daha parçalanmasın! Halen birbirimizle uğraşmaya, bu ülke ve bölge üzerinde hesabı olanların sadece işini kolaylaştırmaktan başkaca yaptığımız bir şey yok! Bu asil millet bir daha zulümlerle karşı karşıya kalmasın! Peki, neler yapmalıyız!

İmparatorluk geleneği olan bu Devlet, her gün 18 yaşındadır ve hiç bir gün de bu yaşından ne ileriye bir gün alır, ne de geriye bir gün sayar! Bunu böyle bilir ve ona göre de kendimize çeki düzen verebilirsek, tüm paydaşlar daha fazla incinmez diye düşünüyorum.   Devletin en üst makamı ve devleti temsil eden bir kurum ve kişiye ayar vermeye mi çalışıyoruz? Şunu hiçbir zaman unutmamalıyız; Devlet yönetiminde ki bütün erkler ve paydaşlar, devletin işleyişi açısından,  birbirine karşı sadece ve sadece kanunlar ve kurallar çerçevesinde saygılı olmalı ve her bir paydaşı temsil eden bireyler de haddini bilmelidir.

Müslümanların bir TV KANALI olsun ve BASIN Sektöründe de SESİ ve GÜCÜ olması için, Çok HALİS BİR NİYETLERLE, tüm KONYALIYA AİT olan; Konyalının Yardımları ve Paraları ile açılan bir KURUM..  Bu Şehirde ki Batan ve KÖTÜ bir ŞEKİLDE Yönetilen HOLDİNGLERDE olduğu gibi, ”’AİDİYET”’ Kültüründen, ”’SALTANAT Konumuna”’ ve ”’Devlete de ””AYAR – BALANS”” verir GÜCE, Nasıl ve Ne zaman gelebildik? Bu duruma kavramsal olarak da; ”’GÜÇ ZEHİRLENMESİ” mi, deniyordu!! Bilemiyorum ki!

15 Temmuz Karanlık Gece ve daha sonra ki süreçte, Bu Devlet ve Millete İHANET edenlere Karşı, CANLA Başla Mücadele eden bir VALİYİ   ”’Hizaya getirmeye, BALANS Ayarı vermeye veya bu şehirden göndermeye”’ mi çalışmak? Konya Protokolü, Milletvekilleri ve diğer bu Şehrin TÜM Yöneticileri bu gün değil de Ne zaman, DEVLETİNİN yanında olacak? Şu ana kadar her hangi bir beyanat veya bir Açıklama gören oldu mu? Ben göremedim de!

15 Temmuz 2016 KARANLIK ve UZUN GECE; Devletin ve Milletinin Yanında DİK bir DURUŞ Sergileyen ve Konya 3. ANA Jet Üssünden Bomba Yüklü Jetlerin Kalkmasını, Tüm Türkiye’de Bombalamalar Yapmayı Planlayanların, En BÜYÜK KORKUSU ve bu İnfiale de ENGEL olan bir ””VALİYE mi AYAR”’ vermeye, ””HİZAYA GETİRMEYE””  mi çalışıyoruz? Yoksa, Hz. Mevlana’nın ”” Köpeğin Kuyruğuna Bastım, SESİ Ağzından Çıktı” ifadelerinde olduğu gibi bir DURUM veya Başkaca bir ŞEYLER olmasın!!!  Göremediğimiz ve anlayamadığımız; Pes Doğrusu!

Eski Türkiye ve 1997 senesinin bir yaz günü; Ulusal Basının en güçlülerinden bir tanesinin İmtiyaz sahibi, Başbakanı evinde “Pijama” ile karşılar. Devleti temsil eden, en Üst bir Makam olan Başbakan’a karşı yapılan bu davranışı o günlerde çok konuşmuştuk ve Millet olarak da “”YANLIŞ”” olduğuna hükmetmiştik.  2017’nin yine bir yaz günü ve YENİ TÜRKİYE’Yİ de Kuracağız derken; Eski Türkiye özlemini çeken, Bu defa da Yerelden bir Basın kuruluşumuz; Devleti temsil eden, Yerelde ki en üst bir Makam olan “””VALİ’YE””” Balans AYARI vermeye, HİZAYA da getirmeye ‘’ya bir  ‘’GONYA KÜLAHI’’  giydirmeye mi çalışıyoruz? Değişen ve Gelişen bir şey yok demek ki, Basın Camiasında; 20 yıl sonra bile!!!

Küresel güçler, içimizdeki taşeron ve işbirlikçileri maharetiyle, bölgemizde yeniden bir paylaşım savaşının eşiğinde bulundukları bir dönemde, içeride bir ve beraber olması gereken tüm kurumlar ve bireylerimize neler olmaktadır? Küresel güçler ve taşeronları da aynen bunu istiyorlar. Parça parça olmamızı ve çok kolay bir lokma olmamızı ve yutabilmelerini! Bölgemizde ki savaşları ve paylaşım operasyonlarını,  bizler halen bilgisayar oyunu mu zannediyoruz ki? Bölgemizde devam eden terör örgütleri üzerinden yürütülen asimetrik savaşın hedefi ne olabilir ki? Hala anlayamadık mı? Hala uyanamayacak mıyız? Yaşadıklarımız bir daha tekrarı olmayacaktır. Millet olarak aklımızı başımıza lamamız gereken bir dönemde ve devlet yönetiminde ki tüm paydaşlar da bir ve beraber olmak ve hareket etmek zorundadır; Bu devletin,  milletin ve vatanımızın birliği, beraberliği ve bütünlüğü adına!  Devlet yönetimi kibir ve egoyu kaldırmaz! Devlet yönetiminde,  Kibir ve Egosuna yenilen her bir birey ve paydaşlar da kaybetmeye mahkûm olur. Tarihin tozlu sayfaları bunun örnekleri ile doludur; Sadece ders almasını bilenlere! Tarih zaten yaşananlardan ders alınmış olsa tekerrürden de ibaret olmazdı!  Devlet, millet ve birey olarak, tarihten ders alabilenlerden olabilmeyi dilerim.

Dünyayı ve bölgemiz, Küresel Güçler ve onların her bir bölgede ki taşeron ve işbirlikçileri maharetiyle, 100 yıl önce olduğu gibi yeniden bir dizayn, bir bölüşüm ve bir paylaşım savaşlarına sahne olmaktadır. 100 yıl önce bu savaşlarını hiçbir şekilde anlayamadık. Anlamak için de bir çaba, gayret de sarf edemedik. Çünkü bireysel kavgalar ve iç çekişmeler ile meşgul ve melül bir durumda bulunuyorduk. Sonuç olarak da milyonlarca insanımızı ve bir yüz yılı, ülke ve bölge insanları olarak kaybettik. Küresel güçler ve taşeronları ustalıkları ile tekrardan bir yüzyılı daha kaybetmemiz için her gün ama her gün bir fitne ve ihanete duçar kalıyoruz. Neden ki? Bu adamlar her gün neden bir fitne ateşi çıkarıyorlar ki? Bizler de hemen bu fitneye alet oluveriyoruz!  Bizler bu fitnelerle meşgul edenler arka planda ise operasyonlarına devam ediyorlar. Aynen Nasreddin hoca kavgasında olduğu gibi, Yorgan gittikten sonra ancak uyanabiliyoruz.  Artık ülke ve bölge halkları olarak kaybedecek ne bir saniyemiz, ne bir parça toprağımız, ne de bir canımız kaldı. Yeter artık! Küresel güçler ve taşeronlarını bunları görebilmelerinin tek bir yolu ve çaresi vardır; Bir olmak, İri olmak, Beraber olmak ve hep birlikte Türkiye olabilmekten geçmektedir.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan AK Parti grup toplantısında;  AK Parti teşkilatları ve tüm belediye yöneticilerine yönelik;  “Teşkilatlar, belediyeler eğer bizim dava idraki ile hareket etmiyorsa bize zarar veriyorlar ve zarar veren kardeşlerimizi de uyarıyorum kusura bakmasınlar, biz uyarmadan kendileri bu uyarıyı yapsınlar ve adımı atsınlar.  AK Parti olarak bizim kendimizi yenilememiz gerekiyor. Önce şu hareketin, kendi içinde birbirini sevmesi gerekir. Bize ne oluyor ki kendi içimizde birbirimize karşı çalım atıyoruz. Eğer elinden dilinden emin olmayan insanlar olmadıkça biz gerçek Müslüman olamayız bunun idraki içinde olmalıyız. Son günlerde cihat diye bir şeyler geçiyor. Cihat elinde silahla dolaşmak değildir. Cihat nefisle mücadeledir; Nefsimizle mücadele edebiliyorsak, işte cihat budur. 2019’da ancak bu şekilde arzu ettiğimiz başarılara ulaşabiliriz. AK Parti’nin başarısı Türkiye’nin başarısı olacak.   Artık hedefi büyük koyduk” şeklinde uyarı ve ikazlarını, teşkilatlar, belediye yöneticileri ve tüm vatandaşlarımız çerçevesinden de çok dikkate değer buluyorum. 

Sayın Cumhurbaşkanımızın çok dikkate değer ve manidar konuşmaları, uyarıları çerçevesinde,  öncelikle tüm vatandaşlar olarak bireysel manada ve teşkilat mensuplarının da kendimizi bir sorgulamamız gerektiğini düşünüyorum.   Hz. Peygamber efendimizin biz İnananlara yönelik olarak; ‘Hesaba çekilmeden önce kendinizi hesaba çekiniz ’  ikazları neyi ifade etmektedir? Mümin için sadece bu Dünya hayatı mı vardır? Başka bir âlem ve hayat yok mudur? İnancımız gereği yaptıklarımızdan hesaba çekilmeyecek miyiz? Her yaptığımız yanımıza kar mı kalacaktır?  Yine Hz. Peygamber’in ‘’Canım kudret elinde olan Allah’a yemin ederim ki, sizler iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız’’  uyarıları ile bizlere neler söylemektedir?  Birbirini sevmeyen bir davanın üyeleri nasıl başarıya ulaşabilir ki?  Daha önceki yazılarımda da sürekli olarak vurgulamaya çalıştığım; Her bir teşkilat üyesi bireyin; Ülkesi ve yaşamış olduğu şehrin gelişmeleri, yatırımları ve çıkarlarının üstünde, kendisinin de bir hesabı,  bir kitabı,  bir planı, bir ikincil – üçüncül ve bilmem kaçıncı ajandası, bir ihalesi bulunmaktadır.  Bu nasıl olabilir ki? Kendisi ve çevresi için de, bir mevki ve bir makam beklentisi bizleri içten içe yakmaktadır.  Tüm bu dünyalık menfaatler için mi birbirimizin paçasından çekiştiriyor ve çalımlar atıyor, iftira ve saldırılarda bulunuyoruz ki? Hani; Emin bireyler olacaktık ve kimseye de hiçbir şekilde zarar vermeyecektik, ne elimizden,  ne de dilimizden? Bu beklentiler, birey olarak farkında olmadan bizleri hataya mı sevk ediyor ki? Ülke ve şehrimizin menfaatlerinin önüne şahsi çıkarlar mı geçmektedir ki?  Yazık gerçekten de çok yazık! Ülkemize ve şehrimize yazık olur. Ne oldu bize? NE oluyor ki bizlere? Bize neler  oluyor ki? Bu gün değil de ne zaman uyanacağız ki? Ne zaman bir ve beraber olabileceğiz ki? Basra harap olduktan sonra mı? Parça parça olduktan, vatansız ve hanümanız kaldıktan sonra mı?  Ey Allah’ın Resulü, bizler hem dilimizle,  hem de elimizle kendi din kardeşlerimiz ve dava arkadaşlarımıza, dünyalıklarımız adına çok büyük zararlar veriyoruz. Ey Allah’ım, içimizde ki beyinsizler yüzünden bizleri helak eder misin? Allah Korusun!

Parti teşkilatları, toplumun bir yansıması ve aynasını teşkil etmektedir. Bu teşkilatlarda samimi bir şekilde, ülkesi, şehri ve davası adına çalışmayan ve bir şekilde de zarar veren bireyleri de bünyemizden atamıyorsak, temizlik yapamıyorsak, geleceğimiz ve çocuklarımız adına çok büyük bir sorunu – sıkıntıyı ve belayı da satın alıyoruz demektir.  Kurumlarımızın sağlıklı bir şekilde hayatiyetini sürdürebilmesi için hastalıklı olan bölgenin ya tedavi edilmesi ya da sağlıklı olan kısma da zarar vermeden bünyeden bir şekilde atılması gerekir. Atmadığımız takdirde ise bu hastalıklı bölgenin tüm vücudu sarması ve kendi kendimizi de imha etmesi için fırsat veriyoruz demektir. Sayın Cumhurbaşkanımızın mezkûr uyarı ve ikazlarının tüm teşkilat mensupları ve vatandaşlarımız için de, bölgemizde ki tüm küresel hesaplar,  tüm planlar ve tüm paylaşım savaşları çerçevesinde,  dünyalık menfaat ve çıkarlarımız doğrultusunda, fitne ve ihanet oyunlarına da gelmemek adına, çok dikkat etmemiz gerektiğinin kanaatindeyim. Libya, Irak, Yemen, Mısır, Suriye ve diğerleri gibi olmamak için tabii ki!

Dünya ve bölgemiz;  Küresel Güçler ve onların hizmetçileri konumunda ki dünyanın her bir köşesinde bulunan, özellikle de bizim bölgemizde ki taşeron ve işbirlikçileri maharetiyle yeniden bir dizayn, bölüşüm ve paylaşım savaşlarına şahit olmaktadır. Bölge halkları olarak halen bu savaşları anlamaktan çok uzak bir durumdayız. Acaba neden? Günlerimiz çok güzel bir şekilde akıp gitmektedir; Mutlu ve mesut!  İçeride Birbirimizle uğraşırken, Gerçekten de mutlu, mesut,   huzur ve refah içinde miyiz? Yoksa bir aymazlık halinde miyiz? Üzerimize doğru gelmekte olan çok büyük bir musibetin farkında değil miyiz? 100 yıl önce fark edemediğimiz gibi! 100 yıl önce de dedelerimiz içeride birbirileri ile uğraşırken, enerjimizi birbirimize karşı tüketmekle meşgul iken, küresel güçler ve onların işbirlikçileri eliyle kocaman bir imparatorluğun parçalanmasına sadece seyirci kalabildik! Bu gün faklı bir durumda mıyız?  Hiç zannetmiyorum! Bugün dünden dersler çıkarabildik mi? Bu gün neler yapmalıyız ki bu Devlet ve millet bir daha parçalanmasın! Halen birbirimizle uğraşmaya, bu ülke ve bölge üzerinde hesabı olanların sadece işini kolaylaştırmaktan başkaca yaptığımız bir şey yok! Bu asil millet bir daha zulümlerle karşı karşıya kalmasın! Peki, neler yapmalıyız!

Geçtiğimiz günlerde şehrimizde vuku bulan bir olay üzerinden devlet mekanizmasının en üst makamı ve diğer paydaşlardan bir tanesi arasında, bence gereksiz ve bir o kadar da hiçbir paydaşa da fayda sağlamayacak, hatta zarar verebilecek,  bir tartışmaya şahit olduk.

Hiçbir kurum ve birey, devlete ayar veremez, vermeye de kalkmamalıdır.  İmparatorluk geleneği olan bu Devlet, her gün 18 yaşındadır ve hiç bir gün de bu yaşından ne ileriye bir gün alır, ne de geriye bir gün sayar! Bunu böyle bilir ve ona göre de kendimize çeki düzen verebilirsek, tüm paydaşlar daha fazla incinmez diye düşünüyorum.   Devletin en üst makamı ve devleti temsil eden bir kurum ve kişiye ayar vermeye mi çalışıyoruz?

Şunu hiçbir zaman unutmamalıyız; Devlet yönetiminde ki bütün erkler ve paydaşlar, devletin işleyişi açısından, birbirine karşı sadece ve sadece kanunlar ve kurallar çerçevesinde saygılı olmalı ve her bir paydaşı temsil eden bireyler de haddini bilmelidir. Daha önceki dönemlerden hatırlarız; Birbirine haddini bildirmeye kalkan erkleri ve kurum yöneticilerini! Aman Allah’ım, ne günlerdi! Allah o günleri bir daha bu asil millete yaşatmasın! O günlerde hangi kurum,  başka bir kurum ile kavga edecek veya hangi kurum yöneticisi arıza çıkaracak diye kara kara bekler hale düşmüştük.   Kime ve hangi kuruma faydası oldu ki, bu kavgaların ve gürültülerin, Hiç! Sadece kocaman bir hiç! Devlet ve milletimize, Zaman ve enerji kaybından başkaca hiç bir şey değil. Sadece taşeronların işini kolaylaştırmaktan başkaca bir işe yaramayacaktır.

Ordu ilimizde, bir devlet bakanımızın onur konuğu olduğu,  şehirdeki tüm protokol üyeleri ve vatandaşlarımızın yoğun katılımlarının olduğu bir programda,  meydana gelen olaylara ne demeli, bilemiyorum.  İnanın izah etmekte, kelime ve kavram üretmekte zorlanıyorum.   Devleti temsil eden Emniyet müdürümüze Protokolde yer vermeyen, belediye zabıta ekipleri ve koruma personeli, ne yapmaya çalışmış olabilir ki? İş güz-arlık mı demeli? Kraldan fazla,  kralcı olmak mı?  Devlet yönetim sistemini ve protokol kurallarını, yeniden ve aşkla bir daha anlatmalı mı tüm kamu personeline?  Yoksa! Devlet yönetim sistemi ve işleyişi çerçevesinden, kelimelerin yetersiz ve kifayetsiz kaldığı bir durumdayız, aslında! Anlamakta, anlamakta ve yorumlamakta da gerçekten çok zorlanıyorum, tüm bu gelişmeleri!

Küresel güçler, içimizde ki taşeron ve işbirlikçileri maharetiyle, bölgemizde yeniden bir paylaşım savaşının eşiğinde bulundukları bir dönemde, içeride bir ve beraber olması gereken tüm kurumlar ve bireylerimize neler olmaktadır? Küresel güçler ve taşeronları da aynen bunu istiyorlar. Parça parça olmamızı ve çok kolay bir lokma olmamızı ve yutabilmelerini! Bölgemizde ki savaşları ve paylaşım operasyonlarını,  bizler halen bilgisayar oyunu mu zannediyoruz ki?

15 Temmuz 2016 tarihinde ki karanlık ve uzun gecede yaşadığımız neydi? 15 Temmuz tarihinde bu millete biçilen rol ve hedefler nelerdi? Ne çabuk unuttuk?  İnsanoğlu gerçekten de nisyan ile malul bir durumda! 15 Temmuz akabinde, Yeni kapıda zuhur eden ve Küresel güçleri korkutan,  Devlet ve Millet birlikteliği ve kaynaşmasından korkanlar, içeride fitne tohumlarını ekmeye ve kaşımaya da devam ediyorlar. Biz de buna alet oluyoruz! Bölgemizde devam eden terör örgütleri üzerinden yürütülen asimetrik savaşın hedefi ne olabilir ki? Hala anlayamadık mı? Hala uyanamayacak mıyız? Yaşadıklarımız bir daha tekrarı olmayacaktır.

Millet olarak aklımızı başımıza almamız gereken bir dönemde ve devlet yönetiminde ki tüm paydaşlar da bir ve beraber olmak ve hareket etmek zorundadır; Bu devletin,  milletin ve vatanımızın birliği, beraberliği ve bütünlüğü adına!  Devlet yönetimi kibir ve egoyu kaldırmaz! Devlet yönetiminde,  Kibri ve Egosuna yenilen her bir birey kaybetmeye de mahkûm olur. Tarihin tozlu sayfaları bunun örnekleri ile doludur; Sadece ders almasını bilenlere! Tarih zaten yaşananlardan ders alınmış olsa tekerrürden de ibaret olmazdı!  Devlet, millet ve birey olarak, tarihten ders alabilenlerden olabilmeyi dilerim.